Fundacja im. Zofii Kossak poleca najnowszą publikację o Zofii Kossak autorstwa Bogumiły Bittner-Burkot oraz Anny Fenby Taylor. Autorki mają nadzieję, że wraz z wcześniejszymi publikacjami, posłuży ona głębszemu poznaniu ideałów, którymi Zofia Kossak kierowała się w życiu. Opracowanie zawiera niepublikowany dotąd rysunek autorstwa Zofii Kossak, zrekonstruowany plan góreckiego dworu z czasów, kiedy mieszkała w nim rodzina Kossaków, fotografie z archiwum rodzinnego oraz drzewo genealogiczne rodu.

…W 1911 roku rodzina zamieszkała w Skowródkach, koło Starokonstantynowa, dzierżawiąc parę nowosielickich folwarków, należących do hrabiego Józefa Potockiego. Tam „w cienistym dworze, położonym na spadku wysokiego wzgórza”, nad rzeką Ikwą, kilkadziesiąt kilometrów na południe od rezydencji Potockich w Antoninach rozpoczął się kolejny etap życia Kossaków.

Zachowane do dzisiaj fotografie z tego okresu uchwyciły Zofię jako urodziwą pannę o ciemnych, gładko zaczesanych włosach, dosiadającą ukochanego konia Kruczka, na polowaniu, w gronie eleganckich pań i rówieśnic, na tle „pięknej jak marzenie” bujnej przyrody kresowej. W liście z 1964 roku do syna Witolda, wracała myślami do tamtych czasów pisząc: „Będąc w waszym wieku uprawiałam wszystkie dostępne wówczas sporty (koń, wiosłowanie, żagiel, tenis, narty)”…

fragment rozdziału: Spotkanie z Wołyniem
Wydawca: KOSS sp. z o.o., ul. Stary Dwór 14, 43-436 Górki Wielkie
Książkę można kupić w Księgarni pod Globusem, ul. Długa 1 w Krakowie lub w Schronisku Koss, ul. Stary Dwór 14 w Górkach Wielkich.

* * *
...Przekaz rodzinny głosi, że Zofia Kossak była świetną gospodynią domową. Liczni goście częstowani byli własnoręcznie wykonanymi przez nią wypiekami. Jej rękopisy zawierają przepisy na mazurki nazwane przez autorkę "Cygan", "Macedoński", "Makaronikowy", "Czekoladowy", "Kokosowy", "Marcepanowy".

Odpis przepisu wraz z rękopisem można także znaleźć w najnowszej książce o Zofii Kossak. Do kupienia w Księgarni pod Globusem, ul. Długa 1 w Krakowie lub w Schronisku Koss, ul. Stary Dwór 14 w Górkach Wielkich.

Przepis na mazurek "Korzenny" albo "Kisielnicki". Dobry dopiero po paru dniach.

1 1b zmielonych orzechów lub migdałów w łupkach, - 1 1b mąki, 1 1b margaryny (albo "fat"u, wtedy może być trochę mniej), 1/2 1b cukru, łyżka zmielonych goździków i cynamonu. Zagnieść z powyższych ciasto nie dodając ani jaj, ani wody, na blasze posypanej mąką i wyłożonej papierem rozgnieść palcami (inaczej się nie da) połowę ciasta, - na to rozsmarować jakąś ostrą marmoladę. Najlepsze, klasyczne są powidła wiśniowe, w braku ich mogą być blackcurrants. Na powidłach trzeba rozpłaszczyć resztę ciasta, brzegi dobrze zlepić, posmarować po wierzchu rozbitym jajkiem. Upiec w dość ostrym piecu. Myślę, że 1/2 godz. wystarczy.  Zwykle się udaje i po paru dniach jest doskonały...

1. Nazwa mazurka "Kisielnicki" pochodzi od nazwiska rodowego matki Zofii Kossak Anny z Kisielnickich.

2. Rękopis powstał w czasie pobytu na emigracji z zastosowaniem angielskich miar i niektórych nazw (1b to 0.4535 kg).