
Wystawa prac wideo krakowskiej artystki Joanny Pawlik.
"Artystka podejmuje refleksję nad kreacją, niepełnosprawnością i wykluczeniem. Dotyka niewidzialnych podziałów przebiegających tak w świecie sztuki jak i społeczeństwie. (...)
Bohaterami/bohaterkami filmów są twórcy i osoby, których obecność może budzić u odbiorcy zdziwienie, zakłopotanie czy dyskomfort. Artystka konfrontuje widza z pozastandardowymi wizerunkami postaci. Czyni to, aby zmniejszyć dystans dzielący osoby pełnosprawne od niepełnosprawnych, a ostatecznie zakwestionować zasadność uprzedmiotawiających podziałów. Pawlik w swoich pracach podkreśla podmiotowy wymiar każdego człowieka. Wydobywa ukryte w ludziach niemal klasyczne piękno. Zaproszone przez nią osoby dzielą się swoim doświadczeniem, emocjami i pragnieniami. Ze względu na ograniczenia ciała, a czasem przez bariery komunikacyjne i ciągłe stykanie się z wykluczeniem społecznym, mają one przed sobą dodatkowe przeszkody, stojące na drodze do spełnienia marzeń czy zaspokojenia takich potrzeb, jak bliskość, czułość i miłość. Czasem ich cele bywają nieosiągalne i utopijne; bywa, że są narażone na porażkę".
Agnieszka Żechowska, kuratorka pierwszej
odsłony wystawy "Czy to jest nierealny
taki plan?", Galeria Supermarket Sztuki/
Wizytująca Galeria, Warszawa, 2016
______________________________________________________________________
W realizowanych przez Joannę Pawlik filmach bohaterami są m.in. niepełnosprawni uczestnicy Warsztatów Terapii Zajęciowej Fundacji Artes w Krakowie. Swobodnie, bez skrępowania obecnością kamery, opowiadają o swoich przeżyciach i pragnieniach, rozmawiają, śpiewają, wyrażają emocje. Widz może skupić uwagę tylko na występujących osobach i wypowiadanych przez nie słowach. Prosta sceneria, zbliżenia twarzy, podkreślają wagę wypowiedzi, cielesność postaci.
Tytuł wystawy - „Czy to jest nierealny taki plan?" zaczerpnięty został z tekstu piosenki Wiktora Okroja, jednego z podopiecznych Fundacji Artes. - „Stawia on pytania o możliwość realizacji planów, rozwijania zainteresowań, spełnienia marzeń, zaspokojenia potrzeb emocjonalnych i twórczych osób niepełnosprawnych, a także pytania o to, czy możliwe jest przełamanie barier społecznych i mentalnych „pełno- i niepełnosprawnych" na płaszczyźnie sztuki? "- mówi Agnieszka Żechowska.
W Galerii Bielskiej BWA przedstawione będą prace Joanny Pawlik: „Jak kiedyś poznam", „Piosenka", „Rozmowa", "Piosenka o nauczycielce", „W jak najlepszym porządku" oraz nagranie koncertu Wiktora Okroja „Nie wasz się pisać" i recitalu Agaty Wąsik „Podnoszę lampę w stronę złotych drzwi".
Na bielskiej wystawie po raz pierwszy pokazane zostaną dwie nowe prace Joanny Pawlik: film „Słowa słowa" i rejestracja wideo performansu artystki we Wrocławiu.
"Film "Słowa słowa" zarejestrowałam smartfonem. Wykorzystywanie
znaków manualnych w języku migowym, swoisty "taniec rąk" przypadkowo
spotkanej dziewczyny w pociągu, fascynacja gestem i jego nieodgadnione
znaczenia skłoniły mnie do nagrania wideo. Film jest niejawną
rejestracją rozmowy dziewczyny z jej (niewidocznym w kadrze) partnerem,
rozmowy pozawerbalnej, tej której nie można podsłuchać. Pomimo chęci
nawiązania kontaktu z dziewczyną, obawiałam się dyskomfortu - braku
możliwości porozumienia, wkroczenia w zamknięty świat osób głuchoniemych" - mówi Jonna Pawlik.
Drugi premierowy film to rejestracja wideo performansu Joanny Pawlik w opuszczonym budynku Instytutu Farmacji wrocławskiej Akademii Medycznej podczas Przeglądu Sztuki Survival we Wrocławiu w 2014 roku. Pokonując własną niepełnosprawność, artystka wspina się na kolejne stopnie przy pomocy rąk i nogi.
Pokonywanie schodów to temat, który Joanna Pawlik podejmowała kilkakrotnie w różnych miejscach. Jednym z nich jest kopalnia węgla kamiennego Murcki w Katowicach. Film dokumentujący ten performans będzie podczas wystawy pokazywany dodatkowo w holu Galerii Bielskiej BWA.
Prezentacja w Bielsku-Białej jest drugą odsłoną wystawy Joanny Pawlik „Czy to jest nierealny taki plan?", będącej wspólnym przedsięwzięciem Galerii Supermarket Sztuki i Wizytującej Galerii, przedstawionej w Warszawie w 2016 roku.
Joanna Pawlik urodzona w 1974 roku, mieszka i pracuje w Krakowie. Absolwentka krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Malarstwa. Doktorantka Wydziału Sztuki na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, fotografią oraz wideo. Twórczość Joanny Pawlik oscyluje pomiędzy zagadnieniami społecznych mechanizmów wykluczenia a osobistymi przestrzeniami odczuwania. Autorka wielu wystaw indywidualnych i zbiorowych min: „Balans" w Galerii Bunkier Sztuki, „Medycyna w sztuce" w MOCAK (Kraków), „Disabled By Normality", DOX Art Contemporary Center, Praga, Czechy, „Dzień jest za krótki - kilka opowieści autobiograficznych", Muzeum Współczesne, Wrocław.
W ostatnich latach specyfiką twórczości Joanny Pawlik jest współpraca z artystami amatorami, z którymi realizuje swoje projekty: wystawy, koncerty/ performanse, m.in.w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie w 2016 roku.
Czas trwania wystawy: 3 lutego - 5 marca 2017.
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze opinie