Bielsko-Biała: 125 lat jedynego takiego pomnika na terenie Polski

7 września społeczność ewangelicka Bielska-Białej uczciła 125. rocznicę odsłonięcia pomnika Marcina Lutra. Obchody rozpoczęły się nabożeństwem w kościele Zbawiciela, a następnie przeniosły się na plac Lutra, gdzie znajduje się monument. W wydarzeniu uczestniczyli przedstawiciele władz miasta i województwa, duchowieństwo oraz mieszkańcy.

Podczas nabożeństwa głos zabrał bp Jerzy Samiec, zwierzchnik Kościoła ewangelicko-augsburskiego w Polsce, przypominając o wielowiekowej obecności luteran w Bielsku i ich wkładzie w rozwój miasta. Pomnik Marcina Lutra, odsłonięty w 1900 roku, jest świadectwem tej historii i symbolem silnej, aktywnej wspólnoty.

Pod pomnikiem przemawiał prezydent Jarosław Klimaszewski, podkreślając, że rocznica ma znaczenie nie tylko dla parafii, ale dla całego miasta. Monument, mimo zmieniających się granic i ustrojów, trwa jako znak tolerancji i pokojowego współistnienia kultur. Wystąpienia zakończyła mowa biskupa diecezji cieszyńskiej Adriana Korczago.

Z okazji jubileuszu przygotowano okolicznościową kartkę i datownik, a w kościele zaprezentowano wystawę poświęconą dziejom ewangelików w regionie. Podczas nabożeństwa odbyła się premiera suity muzycznej opartej na pieśniach Lutra, wykonanej przez orkiestrę pod dyrekcją Mateusza Walacha, z udziałem aktorów Teatru Polskiego i chórów dziecięcych oraz dorosłych.

Pomnik Marcina Lutra, wykonany z brązu, ma 2,5 metra wysokości i waży 690 kg. Przedstawia duchownego z Biblią w dłoniach. Jego fundatorem był właściciel fabryki włókienniczej Wilhelm Förster, a projekt wykonał wiedeński rzeźbiarz Franz Vogel. Odlew powstał w zakładzie Arthura Kruppa w Berndorf. Monument został odsłonięty 8 września 1900 roku podczas trzydniowego zgromadzenia stowarzyszenia Dzieło Gustawa Adolfa.

Choć początkowo wygląd pomnika budził kontrowersje, szybko został zaakceptowany jako symbol heroizmu, duchowej siły i dumy lokalnej społeczności. Jak podkreślał dr Jerzy Polak, monument stał się nie tylko ozdobą miasta, ale także znakiem obecności Kościoła ewangelicko-augsburskiego na Śląsku Cieszyńskim i w Austrii.