
Zasłona wielkopostna o wymiarach 400 x 400 cm została stworzona w 1842 roku przez malarza Antoniego Krząstkiewicza /Chrząstkiewicza/, któremu pomagał syn Wincenty, w warsztacie cechowym w Żywcu. Jak tłumaczy ks. dr Szymon Tracz, kiedyś zasłonę zawieszano w prezbiterium kościoła pomiędzy nastawą ołtarza głównego a tabernakulum ustawionym na oddzielonym od retabulum ołtarzu.
Na zasłonie znajduje się dziewięć kwater, na których pojawiają się różne sceny, takie jak Ostatnia Wieczerza, Podniesienie krzyża czy Ukrzyżowanie. Jedna z kwater jest pusta, ponieważ w tym miejscu, po rozwieszeniu zasłony znajdowało się niegdyś tabernakulum. Według ks. Tracza, nie można też wykluczyć, że twórcy zasłony łodygowickiej mogli inspirować się wcześniejszą polichromią istniejącą w Łodygowicach, którą przykryła obecna dekoracja malarska z 1929 roku autorstwa Adama Giebułtowskiego.
Dzięki przeprowadzonej konserwacji zasłona ponownie będzie mogła spełniać swoją funkcję, co nie było możliwe w ostatnich latach ze względu na jej zły stan. Przywrócenie jej świetności jest częścią projektu „Beskidzkie Muzeum Sakralnej Architektury Drewnianej Diecezji Bielsko-Żywieckiej – udostępnienie dziedzictwa kulturowego Podbeskidzia poprzez nadanie nowych funkcji kulturalnych drewnianym obiektom zabytkowym”.
Foto: ks. Szymon Tracz / Info: Diecezja Bielsko-Żywiecka
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze opinie