Plut. Alojzy Talik ps. „Orzeł”, ur. w 1925 r. w Czechowicach, z zawodu mechanik i ślusarz. Był uzdolniony artystycznie – grał na akordeonie, studiował na Akademii Sztuk Pięknych. Organizował placówkę ZWM w Czechowicach. Od VIII 1945 r. służył w KW MO w Białymstoku. W VI 1946 r. przebywając na urlopie w Czechowicach u rodziny, zdezerterował i wstąpił do Zgrupowania NSZ mjra Henryka Flamego "Bartka". W składzie kompanii „Burza” uczestniczył w akcjach ekspropriacyjnych, likwidacyjnych, rozbiciu posterunków MO; brał też udział w potyczkach z grupami operacyjnymi UB-MO-KBW. 28 X 1946 r. został aresztowany, kiedy ranny ukrywał się u krewnych. 3 XII 1946 r. został skazany przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Katowicach na karę śmierci, 17 XII 1946 r. stracony w bielskim więzieniu.

Eugeniusz Kania ps. „Chytry”, ur. w 1929 r. w Czechowicach, zamieszkały w Bronowie. Gdy miał 2 lata, zmarła jego matka. Ojciec Józef, komendant posterunku Policji Woj. Śląskiego w Aleksandrowicach, w 1939 r. dostał się do niewoli sowieckiej i trafił do obozu w Ostaszkowie. W kwietniu 1940 r. został przez NKWD wywieziony do Tweru, zamordowany i pogrzebany w Miednoje. Osierocony Eugeniusz wychowywał się u dziadków. Pracował jako pomocnik tokarza, przy regulacji rzeki oraz jako robotnik leśny. Od czerwca 1946 r. działał w kompanii „Burza” Zgrupowania NSZ mjra Henryka Flamego „Bartka”. Uczestniczył w akcjach ekspropriacyjnych, likwidacyjnych, rozbiciu posterunku MO, brał udział w potyczkach z grupami operacyjnymi UB-MO-KBW. Zatrzymany 11 X 1946 r. u krewnych w Izdebce (dziś Siestrzechowice, pow. nyski), 3 XII 1946 r. został skazany przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Katowicach na karę śmierci i stracony 17 XII 1946 r. W chwili śmierci miał 17 lat.